Кнорр пишет об этом в предисловии к трактату Ван Гельмонта «Kurtzer Ent w urff des eigentlichen Naturalphabets». Sulzbach, 1667. S. 22-23; см. также: Coudert A. A Quaker-Kabbalist Controversy: George Fox’s Reaction to Francis Mercury van Helmont // Journal of the Warburg and Courtauld Institutes. 1976. Vol. 39. P. 176.
[553] Там же. С. 32-33.
[554]Pico della Mirandola. Oratio de hominis dignitate //Conclusiones. P. 60 f.
[555] «Cabala ea facultas dicitur, quae diuinarum humanarumque rerum arcana, per Mosaicae Legis typum Allegorico sensu insinuate». Paulus Ricius. Introductoria theoremata cabalae. De coelesti agricultura // Johannes Pistorius. Ars Cabalistica. P. 120.
[556] «Literalis enim sensus est loci temporis conditionibus implicatus: sed Allegoricus Cabalisticus ad eterna sine omni temporis aut loci conditione pertinet». Ibid. P. 116.
[557] «Quella (Cabala de gli Hebrei) primieramente al primo principio attribuisce vn nome ineffabile, da cui secondariamente procedendo quattro, che appresso si risolueno in dodici; i quali migrano per retto in settantadoi, et per obliquo et tetto in cento quaranta quattro; e cossi oltre per quaternarij et duodenarii esplicati, in innumerabili, secondo che innumerabili sono le specie. Et tal mente, secondo ciascun nome (per quanto vien commodo al proprio idioma), nominano vn dio, vn angelo, vna intelligenza, vna potesta, la quale e presidente ad vna specie; onde al fine si troua che tutta la deita si riduce ad vn fonte, come tutta la luce al primo e per se lucido, e le imagini che sono in diuersi, et numerosi specchi, come in tanti suggetti particulari, ad vn principio formale, et ideale, fonte di quelle». Bruno. Le opere i tal iane, II. P. 533.
[558]Парацельс. Сочинения. Т. 5. С. 343 (Полное собрание сочинений. Ч. 1. XIV. С. 547 и далее).
[559] «<…> esse sive verbum <…> est subjectum adaequatum huius sapientiae Kabbalisticae. Cum igitur hoc esse sive verbum sit omnium rerum primum regulans <…>, palam est quod ejus sapientia est omnium aliarum scientiarum longe valde regulatrix». Raymundi Lullii Opera. Изд. Цетцнера. P. 43.
[560] «<…> scientiae recipiunt sua principia, radices ab ista; vt Theologia, philosophia, mathematica. Et propterea namque istae scientiae sunt subalternatae huic sapientiae, sua principia regulae sunt subalternatae principiis eius, regulis ideo earum modus demonstrandi est imperfectus sine ista. <…> similiter post Theologiam philosophiam omnes certae scientiae per istam quartam figuram aquiruntur».Raymundi Lullii Opera. Изд. Цетцнера. P. 93 f.
[561] «In uniuersali autem duas scientias, hoc etiam nomine honorificarunt, unam quae dicitur ars combinandi, est modus quidam procedendi in scientiis, est simile quid, sicut apud nostros dicitur ars raymundi. <…> Aliam quae est de virtutibus rerum superiorum, quae sunt supra lunam, est pars magiae naturalis suprema. Vtraque istarum apud Hebraeos etiam dicitur Cabala, <…> de utraque istarum etiam aliquando fecimus mentionem in conclusionibus nostris. Illa enim ars combinandi, est quam ego in conclusionibus meis uoco, alphabetariam reuolutionem». Pico. Opera, I. S. 180 f.
[562]И.В.Гете. Материалы к истории учения о цветах. 1805-1810.
[563]Sprengel. Versuch einer pragmatischen Geschichte der Arzneykunde (в 5 томах). Halle, 1792-1803. Vol. 2. P. 358-362.
[564] «Haec est Cabala quae nos humi degere non sinit, sed mentem nostram extollit ad altissimam comprehensionis metam». Reuchlin. De arte cabalistica, 20a.
[565] «Die w ahre Asthetik ist die Kabbala». Schlegel,Kritische F. Schlegel-Ausgabe. Изд. Ernst Behler (в 35 томах). Paderborn, 1958. Vol. 16. P. 305.
[566] См.: Coudert A. P. Leibniz and the Kabbalah. Dordrecht, 1995; Coudert A. P. The Impact of the Kabbalah in the Seventeenth Century. Leiden, 1999. С. 308-329. См. также: Foucher de Cariel A. Leibnitz, la philosophie juive et la Cabala. Paris, 1861; Politella J. Platonism, Aristotelism and Cabalism in the philosophy of Leibniz. Philadelphia, 1938; Hutin S. Henry More. Hildesheim, 1966. Pp. 194-197. О влиянии христианской каббалы на монадологию Лейбница см.: Merchant C. The Vi tal ism of Anne Con w ay: Its Impact on Leibnitz’s Concept of the Mind // Journal of the History of Philosophy. 1979. Vol. 17. Pp. 255-269.
[567] «Vetus verbum est, Deum omnia pondere, mensura, numero fecisse. <…> Itaque numerus quasi figura metaphysica est, et Arithmetica est quadam Statica Universi, qua rerum potentiae explorantur. Jam inde a Pythagora persuasi fuerunt homines, maxima in numeris mysteria latere. Et Pythagoram credibile est, ut alia multa, ita hanc quoque opinionem ex Oriente attulisse in Graeciam. Sed cum vera arcani clavis ignoraretur, lapsi sunt curiosiores in futilia et superstitiosa, unde nata est Cabbala quaedam vulgaris, a vera longe remota, et ineptiae multiplices cujusdam falsi nominis Magiae, quibus pleni sunt libri. Interea insita mansit hominibus facilitas credendi mirificia inveniri posse numeris, characteribus et lingua quadam nova, quam aliqui Adamicam, Jacobus Bohemus die Natur-Sprache vocat». Leibniz. Die philosophischen Schriften, VII. P. 184.
[568] Ibid. С. 521.
[569] «Pythagoras ille meus, philosophiae pater, tamen qui non a graecis eam doctrinae praestantiam <…> quin potius ab illis ipsis Iudaeis receperit. Itaque <…> Cabalista nominandus erat, <…> ipse nomen illud Cabalae suis incognitum primus in nomen philosophiae grecum mutaverit». Reuchlin. De arte cabalistica, 22b f.
[570]Theophrastus Paracelsus. Das Buch Paragramum. Изд. Franz Strunz. Leipzig, 1903. P. 56.
[571] Владимир Сергеевич Соловьев (1853-1900) – русский философ, поэт, публицист и литературный критик.
[572]В. С.Соловьев. София // Логос. 1991. № 2. С. 189.
[573] Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона. СПб., 1894. Т. 26. С. 782-784. См. также: В. С.Соловьев. Собр. соч. – СПб., 1907. Т. 9. С. 111-116.
[574] Sepher ha-Zohar (Le Livre de la Splendeur). Doctrine esoterique de Israelites traduit par Jean de Pauli. Paris, 1906-1911. Vol. 1-6.
[575] Подробнее об этом см. в: К.Бурмистров. Каббала в русской философии: особенности восприятия и истолкования // Вестник Еврейского университета. М., 2000. № 4 (22). С. 37-70. А также: G. Sholem Kabbalah. Jerusalem, 1974. P. 240, 241; G.Sholem On the Mystical Shape of Godhead. N. Y., 1991. P. 38.; G. Sholem Bibliojgraphia Kabbalistica. Leipzig, 1927. S. 120.
[576]С. Н.Булгаков «Свет Невечерний». – М., 1994. С. 246-250.
[577]Н. А.Бердяев.Смысл творчества // Философия свободы. Смысл творчества. – М., 1989. С. 300.
[578] Прим. автора: название Zohar в русском написании имеет два варианта – Зоар и Зогар.
[579] Там же.
