Buber-Neumann. Under Two Dictators. London, 2008. P. 13.
  198
  PIL, 867/1/H–168.
   199
  Banac ed. Diary of Georgi Dimitrov, p. 197.
   200
  Marci Shore. Caviar and Ashes, p. 73–74.
   201
  Ibid., p. 123–127.
   202
  Ronald Aronson. Сus and Sartre: The Story of a Friendship and the Quarrel That Ended It. Chicago, 2004. P. 150.
   203
  Banac, ed. Diary of Georgi Dimitrov 1933–1949, p. 118–119.
   204
  R. C. Raack. Stalin's Plans for World War Two Told by a High Comintern Source // The Historical Journal 38, 4 (December 1995), p. 1031–1036.
   205
  Buber-Neumann. Under Two Dictators, p. 175.
   206
  Piotr Gontarczyk. Polska Partia Robotnicza: Droga do Władzy, 1941–1944. Warsaw, 2003. P. 101–102.
   207
  Ibid.; HIA, Mieczysław Rakowski Collection.
   208
  Comintern Archive. British Library, f. 31/o. 1/d. 1/l. 3–31.
   209
  Ibid., f. 31/o. 2/d. 1/l. 1–10.
   210
  Ibid.
   211
  Wolfgang Leonhard. Child of the Revolution. Chicago, 1958. P. 191–296.
   212
  Ibid., p. 224.
   213
  Ibid., p. 226.
   214
  HIA, Berman Collection, Box 1.
   215
  Deklaracja Ideowa PZPR: Statut PZPR. Warsaw, 1950.
   216
  HIA, Berman Collection, Box 1.
   217
  Татьяна Волокитина и другие, ред. Советский фактор в Восточной Европе, 1944–1953, т. 1. с. 23–48.
   218
  Buber-Neumann. Under Two Dictators, p. 13.
   219
  Arthur Koestler. Arrow in the Blue. London, 2005. P. 311.
   220
  Leonhard. Child of the Revolution, p. 231.
   221
  Ibid., p. 241–251.
   222
  Catherine Epstein. The Last Revolutionaries: German Communists and Their Century. Cambridge, Mass., and London, 2003. P. 8–9.
   223
  Цит. по: Jens Gieseke. The GDR State Security: Sword and Shield. Berlin, 2004. P. 7.
   224
  Andrzej Friszke. Polska: Losy państwa i narodu, 1939–1989. Warsaw, 2003. P. 9.
   225
  Manifest Lipcowy (Warsaw, 1974), p. 5.
   226
  Kersten. The Establishment of Communist Rule in Poland, p. 77–160.
   227
  Martin Mevius. Agents of Moscow, p. 53.
   228
  Krisztian Ungvary. Magyarorszag szovjetizalasanak kerdesei // Ignac Romsics, ed. Mitoszok, legendak, tevhitek a 20. szazadi magyar tortenelemről. Budapest, 2002. P. 294.
   229
  László Borhi. Hungary in the Cold War, p. 38.
   230
  Для обозначения советских военных властей в Германии иногда используется русский акроним СВАГ (Советская военная администрация в Германии) или немецкий акроним SMAD (Sowjetische Militäradministration in Deutschland).
   231
  Spilker. The East German Leadership and the Division of Germany: Patriotism and Propaganda 1945–1953. Oxford, 2006. P. 46.
   232
  В Польше тайная полиция позже была переименована в Службу безопасности (Stużba Bezpieczeństwa), а в Венгрии она стала называться Управлением государственной безопасности (Államvédelmi Hatóság). Частые переименования и реорганизации спецслужб в коммунистических странах были обычным делом, поскольку их работой всегда были недовольны слишком многие.
   233
  Татьяна Волокитина и другие, ред. Восточная Европа в документах российских архивов, 1944–1953, т. 1: 1944–1948. Новосибирск, 1997. С. 203.
   234
  Maciej Korkuć. Kujbyszewiacy — Awangarda UB // Arkana 46–47 (April — May 2002). P. 75–95.
   235
  IPN, BU 0447/120, p. 5–12.
   236
  IPN, BU 0447/120, p. 13–15.
   237
  Об истории еврейского Сопротивления см.: Allan Levine. Fugitives of the Forest: The Heroic Story of Jewish Resistance and Survival During the Second World War. New York, 2008.
   238
  Korkuć. Kujbyszewiacy — Awangarda UB, p. 75–95.
   239
  IPN, BU 0447/120, p. 5–12.
   240
  Krzystof Persak, Łukasz Kaminski, eds. A Handbook of the Communist Security Apparatus in East Central Europe, 1944–1989. Warsaw, 2005.
   241
  Konrad Rokicki. Aparatu obraz Własny // Kazimierz Krajewski, Tomasza Labuszewski, eds. Zwyczajny Resort: Studia o aparacie bezpieczeństwa 1944–1956. Warsaw, 2005. P. 26.
   242
  Sławomir Poleszak et al., eds. Rok Pierwszy: Powstanie i Działalność aparatu bezpieczeństwa publicznego na Lubelszczyźnie (Lipiec 1944 — Czerwiec 1945). Warsaw, 2004. P. 50–55.
   243
  Rokicki. Aparatu Obraz Własny, p. 13–32.
   244
  Чеслав Кищак, личное интервью, Варшава, 25 мая 2007. См. также: Witold Bereś, Jerzy Skoczylas. Generał Kiszczak Mowi… Prawie Wszytko. Warsaw, 1991.
   245
  IPN, 352/7. Анджей Пачковский и Дариуш Стола обратили мое внимание на этот документ, за что я им благодарна.
   246
  Krahulcsán, Rolf Müller, Mária Palasik. A politikai rendőrség háború utáni megszervezése (1944–1946), неопубликованная рукопись. P. 3–4.
   247
  Gábor Baczoni. Pár(t)viadal — A Magyar Államrendőrség Vidéki Főkapitányságának Politikai Rendészeti osztálya, 1945–1946. Budapest, 2002. P. 81.
   248
  Zsolt Krahulcsán, Rolf Müller, eds. Dokumentumok a magyar politikai rendőrség történetéből 1. A politikai rendészeti osztályok 1945–1946. Budapest, 2010. P. 9–63.
   249
  PIL, 274/11/10, p. 6–7.
   250
  Ibid., p. 1–12.
   251
  В 2002 году в здании был открыт Музей террора, посвященный преступлениям нацистского и советского режимов.
   252
  Krahulcsán, Müller, Palasik. A politikai rendőrség háború utáni megszervezése, p. 5–6.