Рейтинговые книги
Читем онлайн Фридрих II и его интеллектуальный мир - Олег Сергеевич Воскобойников

Шрифт:

-
+

Интервал:

-
+

Закладка:

Сделать
1 ... 115 116 117 118 119 120 121 122 123 ... 141
prestabitur isti / Ut queat ecclesiis gens ipsa resistere Christi / Ipsaque christicolis tunc gravis hostis erit. / Tunc rex Romanus surget, testante Sibilla, / Viribus imperii gentem qui destruit illam / Qui rex Ausonie fiet et Ytalie. / Nomen et ille Dei conscriptum fronte tenebit / Auratis laminis, cui mundus pace favebit. / Postea conversus religiosus erit.

50

Alexander 1978. P. 1–15. Reeves 1969. Р. 302.

51

Gigante 1995. P. 430–431.

52

Roger Bacon 1897. Р. 268–269. Bigalli 1971. P. 24. Burnett, Gautier Dalché 1991. Р. 153–167. Fried 1986. SS. 287–332. Möhring 2000. S. 192 ff.

53

HD. V, 2. Р. 1149.

54

Ibid. P. 1151.

55

См., например, послание римской знати, которое было разослано затем по всей Европе (ibid. P. 1139–1143), и королю Венгрии (ibid. Р. 1143 ss.).

56

Grévin 2014. P. 137–148; Chandelier, Robert 2013. P. 497–499.

57

«Sedatis dissentionibus que reipublice Christi sepius inferunt nocumenta». HD. V, 2. Р. 1151.

58

Moehring 2000. S. 203ff.

59

Burnett 1984. Р. 151–167.

60

Roger Bacon 1900. Vol. III. P. 268, 399–402.

61

Аль-Кинди действительно написал сочинение, в котором с помощью спекуляции над начальными буквами некоторых сур Корана вывел срок, когда завершится власть арабов: 1294 год. На Западе это «Письмо о власти арабов и ее длительности» было известно в латинском переводе, включенном в сочинение Альбумазара «О великих коньюнкциях» (De magnis coniunctionibus), дошедшее во многих рукописях. Как и другие сочинения Альбумазара, оно было известно при дворе Фридриха II (на него ссылается во «Введении» Михаил Скот: Clm 10268. Fol. 124rB). Письмо издано: Loth 1875. S. 261–309. Abū Ma‘šar. 2000. P. 526–543. О возможных византийских корнях: Walzer 1962. Р. 199–200.

62

Burnett 1984. Р. 163.

63

Ibid. P. 166.

64

«Macedum rex Alexander devictis gentibus i partibus orientis, gentes aspectu terribiles, gustu fetidas, actibus abhorrendas, sibi pocius divina quam humana potencia subiugavit. Alexander enim pugnaturus cum eis, reperit multa genera preliandi; agroticanes in prelio preponebant, ut milites Alexnadri fessi, armis onerati, contra homines pugnare non possent. Quibus Alexander porcos dedit, ut cum hominibus preliari valeret. Inter alia vidit multitudinem innumerabilem, armis de coriis coctis [indutis] indutam, arcubus et sagittis habilem, in dromedariis et camelis, ducentes plurimos elefantes, et homines sunt habentes capita canina: quidam monoculi, unum oculum magnum habentes in fronte; alii monopedes qui uno fulti pede, cum iacent, umbram sibi pede faciunt, ipsum pro tugurio preponentes. Quidam etiam caput infra spatulas habent, et os in pectore et oculi in eorum cervicibus videantur, qui Tartari nuncupantur, sed ipsi depressa capita portant, non tantum qui preliari nituntur. Hii beluas manticoras secum habent, qui facie hominis, corpore et pedibus leonis, cauda scorpionis, dentium ordine triplici sunt conpacte, vescentes carnes hominum et ferinas. Ipse autem gentes non solum herbas et arbores sed etiam lapides conterebant». Ibid. P. 164.

65

«Unde, cum multa genera bestiarum cum ipsis fuissent inclusa, vulpes non fuerunt incluse, vulpes pessima conata fodere montem, venit ad illos. Quam quasi pro miraculo intuentes, venerunt post illam usque ad portas, et, viso exitu, per divinam potentiam valvas; absinticum et lapides contriverunt, exeuntes cum armis, que fabricaverant crudelia dum in montibus habitarent». Ibid. P. 166.

66

Williams 2003. Р. 109–141.

67

Paravicini Bagliani 2023 Р. 70.

68

Nicolaus de Jamsilla 1868. P. 106.

69

Bellomo 1991. Р. 141.

70

De Vaux 1933. Р. 200.

71

Delle Donne 2010. P. 86–91.

72

Издание: Stelzer 1978. S. 165.

73

HD. Vol. II, 1. P. 7. Verger 1994. P. 131.

74

De Stefano 1950. Р. 281–282.

75

Delle Donne 2010. P. 86–87.

76

Ibid. Р. 87.

77

Ibid. P. 89.

78

«Sepe iam contigisse dolemus, quod per diversarum mixturam gentium passa est ex alienis moribus regni sinceritas corruptelam, ita quod ex quo regni filie se cum alienigenarum filiis miscuerunt, denigrata est puritas hominum et increscente dierum malitia et infirmitate mentium inquinata conversatione ac usibus exterorum varietas crevit in populis et ab illorum fermento grex est fidelium maculatus». Эта статья была добавлена в «Конституции» в 1233 году. Const. III 23.2.

79

Romano 1995. P. 154.

80

HD. II. P. 646.

81

Gaudenzi 1908. P. 356.

82

«Чтобы по вине болонцев не пострадали учителя и студенты, пусть они, уверенные в собственной безопасности под защитой нашей власти, поспешат в славный город Неаполь, где процветает основанный нами с большим тщанием университет; там и прекрасная природа, и обилие земных богатств, и почтенное содружество ученых». Ibid. Р. 356–357.

83

Ferretti 1908–1911. Р. 230–287.

84

Epistolae saeculi XIII. T.I. S. 247. HD. II/2. P. 712.

85

«Comperimus et multos artium liberalium munimentis provectos ad ardua, quos innata ruditas honoris et glorie reddidisset indignos». HD. II. P. 449.

86

Paravicini Bagliani 1995. P. 11–27.

87

HD. IV, 1. P. 497–498.

88

HD.

1 ... 115 116 117 118 119 120 121 122 123 ... 141
На этой странице вы можете бесплатно читать книгу Фридрих II и его интеллектуальный мир - Олег Сергеевич Воскобойников бесплатно.
Похожие на Фридрих II и его интеллектуальный мир - Олег Сергеевич Воскобойников книги

Оставить комментарий